dinsdag 26 november 2013

24/11-25/11: Kaikoura

Een natje en een droogje
Ook op reis moeten soms huishoudelijke taakjes gebeuren. Vandaag doen we een wasje en een droogje, al is het niet de ideale dag om onze kleren op te hangen. Er hangt namelijk ook een bewolkte lucht omhoog die af en toe een natje lost. We wagen het erop en knijpen er uiteindelijk rond 12u vantussen voor de Peninsula Walkway van een kleine 12km. Om 15u30 moeten we wel terug zijn, dan gaan we in zee met Whale Watch om potvissen te spotten.

Living the wild life
De Peninsula Walkway is volgens de Lonely Planet een must do. In het begin zijn we daar niet van overtuigd. Oke, we hebben zicht op de woelige zee maar lopen gewoon op straat... We wandelen wel langs een zeehondenkolonie vlak naast de weg, waar een van de zeehonden een ballustrade boekte met zicht op zee. Daarna slaan we een onverhard weggetje in voor het wilde werk: een natte tocht (het regent) op kliffen die stijl naar beneden lopen, langs verschillende viewpoints waaronder Whale Bay. We kijken uit naar wildlife: zeehonden, vogels en misschien zelfs dolfijnen of walvissen. De geleende verrekijker van Saartje (merci dollie) toont in de verte wat wit schuim en zwarte vlekken. Misschien een walvis? De wandeling eindigt door velden en bos.

Een verhaal met een staartje
Na vijf verontrustende waarschuwingen over 'let op dat je niet zeeziek wordt op de boot', gaan we rond 16u al bijna half misselijk aan boord. De crew maakt vaart naar open zee om een sein op te vangen van een sperm whale. Ondertussen babbelt een grappige gids ons door de rit met droge mopjes en interessante walvisinformatie. Er wordt een signaal opgevangen! We varen er naartoe en houden hobbelend halt. De deuren naar het dek gaan open... vals alarm. Het enige wat we bespeuren is een golf van misselijkheid, in het geval van Rien, die nog wat bleker ziet dan normaal. Gelukkig is het bij take twee van hetzelfde scenario wel prijs! Daar ligt hij – gezien de mannelijkheid van zijn naam – gigantisch te blinken. We zien een deel van zijn rug en spuitgat. Hij dobbert wat, tot hij beslist om onder te duiken en ons uit te zwaaien met zijn staart. De bende dusky dolphins die rond de walvis en de boot tuimelen, geven nog extra circusgehalte aan de show. Als kers op de staart zien we nog een zeehondenkolonie met baby seals én – vooral – nog een tweede spuitende en zwaaiende sperm whale. Walvisverhaal geslaagd!  











Geen opmerkingen:

Een reactie posten