zondag 1 december 2013

25/11-26/11: Kaikoura-Punakaiki-Greymouth

Zeehondencrèche
Voor we doorrijden naar Punakaiki voor een pannenkoekrots als vieruurtje, stoppen we eerst bij Ohau Stream. Deze bijzondere plaats staat niet in de Lonely Planet, maar wel in ons Escape boekje dat ons af en toe naar minder platgetreden paden stuurt. De Ohau stroom is bij de locals gekend als de zeehondencrèche. In deze kleine poel spettert naast een bescheiden watervalletje ook een bende spelende zeehondenpups die tot 200 natte neusjes kan tellen... in de winter dan toch (zo rond april), want bij ons is er geen kat of zeehond te zien. Spijtig!

Een klop van de Hanmer
Een bochtige tocht langs woelige waters, door uitgestrekte bossen, langs glooiende groen-gele heuvels... en door aanhoudende regen. Gelukkig staan er redelijk wat kilometers op de planning vandaag waardoor we droog in onze camper zitten. Adèle voert ons in vogelvlucht van de Oostkust naar de Westkust. Ergens onderweg passeren we langs Hanmer Springs, the main thermal resort of the South Island lezen we in de Planet. Warme poeletjes om zalig in weg te zinken onder de wenende wolken... sounds like a plan! We parkeren ons Adèle onder het hemelwater en kopen voor onszelf een ticket van 2u naar andere hemelse wateren. Even lekker chillen in de hot pools met ons verstand op automatische piloot. Zzzalig.

Windkracht 29
Door onze stomende stop in de hot pools komen we later dan gepland toe in Punakaiki, waar vooral de Pancake Rocks hongerige toeristen lokken. Vanwaar de naam? Hun structuur lijkt op een dikke stapel pannenkoeken. Een heerlijke tussenstop dus, die blijkbaar nog meer de moeite loont als de zee opkomt. Wij arriveren spijtig genoeg niet op het juiste moment. De zee is wel wild, maar blaast geen water door de blowholes waar deze rotsen voor gekend zijn. Sowieso mooie rotsen! Maar – een tip voor toekomstige reizigers – waarschijnlijk nog spectaculairder als de golven erop inbeuken. Op de terugweg naar Greymouth, waar we slapen, genieten we van een zachte zonsondergang aan een woeste kust. Op de camping blaast de wind zo hard dat ons Adèle ervan waggelt. Misschien omdat hij weet dat Rien vannacht een extra kaarsje uitblaast? Ook een aantal mensen van het thuisfront hebben daaraan gedacht – merci Lien & co, merci Lisa – want zij gaven een kaartje en een cadeautje mee aan Sven, dat om 00u richting jarige uitkomt. Sweet!  







Geen opmerkingen:

Een reactie posten